Vrijheid is geen gegeven en daarom zijn we als VVD Drimmelen zondag 4 mei 2 minuten stil
Vrijheid is een raar soort luxe. Je merkt pas dat je het hebt, als het er even niet is. En als het er altijd is? Dan ga je het gewoon vinden.
Op 4 mei om acht uur doen we daarom iets dat we zelden doen: we zijn stil. Twee minuten. Geen muziek, geen gepraat, geen beeldscherm voor je neus. Twee minuten stilte.
Niet omdat het moet. Maar uit respect. Omdat er mensen zijn geweest die sinds de Tweede Wereldoorlog hun leven hebben gegeven, zodat wij vandaag in vrijheid kunnen leven. We staan even stil om te beseffen dat er voor onze vrijheid die wij nu vanzelfsprekend vinden, jarenlang gevochten is.
Vrijheid die betekent dat je mag zijn wie je bent. Zeggen wat je vindt. Geloven wat je gelooft. Liefhebben wie je wilt. Je vrij voelen in je keuzes. Maar ook dat we elkaar daarin de ruimte gunnen. Want vrijheid is geen ‘ieder voor zich’. Het is: elkaar de ruimte geven om jezelf te zijn.
En dat staat onder druk. In Oekraïne, Gaza, in ons eigen land. Je merkt hoe snel ‘wij tegenover zij’ weer de kop opsteekt. Hoe hard de toon is. Hoe kwetsbaar vrijheid eigenlijk is.
Daarom is die stilte van twee minuten zoveel waard. Omdat het laat zien dat we het snappen. Dat we beseffen: dit is niet vanzelf gegaan. En het blijft niet vanzelf goed gaan. Dat vraagt iets van ons allemaal.
Daarom herdenken we. Omdat we snappen dat onze vrijheid nooit gratis is geweest en zeker nooit vanzelfsprekend. Omdat we snappen dat vrijheid begint bij herinneren en bij respect. Respect voor onze vaders, moeders, overgroot oma’s en opa’s die hun leven op het spel hebben gezet toen het nodig was. En respect voor onze militairen van nu, die in vredesmissies nog steeds hun leven riskeren.
Daarom sta ik komende zondagavond aan de haven bij het monument in ons dorp. Zoals elk
jaar. Om stil te zijn.
Ik sta daar samen met mijn oom die uitgezonden is geweest als marinier. Denkend aan mijn
opa die is uitgezonden naar Indië en met respect voor alle mensen die zijn opgestaan in de
afgelopen 80 jaar en hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.
En ik hoop dat jij ook even stil bent. Waar je ook bent, met wie je ook bent. Twee minuten. Voor alle mensen die zijn gevallen voor wat we nu hebben. Voor wat we niet kwijt willen raken.
Want vrijheid iets is dat je samen bewaakt, juist door er samen bij stil te staan.
Danique Hoeve